ویدئوی دوربین های آنالوگ در سیستم های ویدئویی حفاظتی معمولی به DVR منتقل می شود.ویدئو در DVR توسط کارت های مبدل آنالوگ به دیجیتال،دیجیتالی،فشرده سازی و ضبط می شود و در دسترس کاربرهای مجاز قرار می گیرد.کارت های فوق علاوه بر ارسال پیام های هشدار تولید شده به واحد های مربوطه،تحلیل های هوشمندی نظیر شمارش افراد یا شناسایی شماره ی پلاک خودرو های سواری را انجام می دهد.
تعداد ورودی هر DVR ثابت است (4،8،16،32) و هر دوربین آنالوگ از طریق یک کابل کواکسیال مجزا به DVR متصل می شود.به همین جهت این ساختار مدیریتی پاسخگوی تعداد محدودی از دوربین ها است و با اضافه شدن دوربین های جدید باید یک DVR جدید خریداری و نصب شود.قابلیت های DVR محدود به یک حوضه خاص است و به آسانی با DVRهای دیگر شبکه نمی شود یا از قابلیت های شبکه نظیر دیواره ی آتش یا ویروس کش ها پشتیبانی نمی کند.
شرکت های تولید کننده سیستم های حفاظتی اغلب از فناوری های انحصاری خود برای غالب های ذخیره سازی و نمایش ویدئو در DVR استفاده می کنند و به همین دلیل کاربر ممکن است برای تکمیل مجموعه ی حفاظتی محدود به استفاده از محصولات (دوربین،کدگذار،…)همان شرکت شود.
مدیریت تعداد محدودی از دوربین ها اساس طراحی دستگاه DVR است و در نتیجه این دستگاه ها توان پردازش بالایی ندارند و در برابر اجرای قابلیت های هوشمند جدید به توان پردازشی زیادی نیاز دارند.
![[]](http://karajdoorbin.ir/wp-content/themes/De30/img/logo.png){kind=logo}
